Η Σύμβαση του 1970 δεσμεύει τα κράτη που την κυρώνουν ως προς τα ακόλουθα:
- Λήψη προληπτικών μέτρων. Τα κράτη μέλη οφείλουν να αναλάβουν πρωτοβουλίες όπως σύσταση ευρετηρίων, πιστοποιητικά εξαγωγής, παρακολούθηση εμπορίου, επιβολή κυρώσεων, ενημερωτικές εκστρατείες, κλπ.
- Πρόνοιες αποκατάστασης. Σύμφωνα με το άρθρο 7 (b) (ii) της Σύμβασης, τα κράτη μέλη αναλαμβάνουν κατόπιν αιτήματος της χώρας προέλευσης, να προβούν στα αναγκαία διαβήματα για την αποκατάσταση και επιστροφή πολιτιστικών αγαθών που έχουν εισαχθεί μετά την επικύρωση της Σύμβασης από τα δύο επηρεαζόμενα κράτη, υπό την προϋπόθεση ότι το κράτος που αιτείται την επιστροφή θα αποζημιώσει τον αθώο αγοραστή ή το άτομο που κατέχει έγκυρο τίτλο για τη συγκεκριμένη ιδιοκτησία. Επίσης, στο άρθρο 13 και ανάλογα με την εθνική νομοθεσία, η Σύμβαση περιέχει πρόνοιες για αποκατάσταση και συνεργασία.
- Πλαίσιο Διεθνούς Συνεργασίας. Η Σύμβαση ενθαρρύνει την ενίσχυση των δεσμών και της συνεργασίας ανάμεσα στα κράτη μέλη για την αντιμετώπιση του φαινομένου της παράνομης διακίνησης αρχαιοτήτων και άλλων πολιτιστικών αγαθών, πχ. αυστηρός έλεγχος εισαγωγών και εξαγωγών.
Η Κύπρος κύρωσε τη Σύμβαση το 1979.